Pandemi Döneminde İş Hayatı; Covid19

İş güvenliği uzmanlığının hemen ardından, daha önce iş güvenliği uzmanı olarak görev aldığım bir kamu kurumuna İşkur' dan dönemlik olarak çalışmak için başvuruda bulundum ve şanslıydım ki kabul edildi. Daha önce çalıştığım insanlarla çalışacak olmak keyifli olacaktı. Yeniden alışma, tanışma, işi öğrenme sürecini hızlı bir şekilde geçtik. Sadece tek fark vardı, daha önce yapılması gerekenleri ben bizzat müdürle konuşurken şimdi müdürün imzalaması gereken belgeleri taşıyacaktım. Ama iyi ki bunu o kurumda yaptım, insanlar iyiydi ve aradaki bu farkı hiç hissettirmediler. Dönemlik iş olduğundan 2,3 ay sonrası iş sona erdi. Tekrar İşkur' dan eleman alımı olacağı zaman başvuracaktım. Onu beklerken yine boş oturmamak adına, düğün, kına, nişan fotoğraf çekimlerine gidiyordum. Ve yaz dönemi bittiğinde de deneme amaçlı yepyeni bir sektöre geçiş yaptım. Bir PR şirketi, ama yeni bir sektörü kaldıramayacak kadar çok sektörde çalıştım ve artık yeni bir sektör daha istemiyordum. Bir de tanıdıklar aracılığıyla girdim bu işe ve deneyimlerime dayanarak asla eş dostla aynı işte çalışma hele o işteki statün eş dostun statüsünden daha düşükse... Çünkü bu saatten sonra egolar devreye giriyor. Girdi, 3 ay kadar bu egolarla savaştım, bu arada beklediğim diğer iş için ocak ayı gibi işe alımların olacağı bilgisi geldi. Bende eş dostla aramız bozulmasın diye diğer işe de güvenerek yeni yıla bu işten ayrılarak girdim. Yeni yıl dediğin yeni başlangıçlarla daha güzel… Ama kim bilebilirdi ki bir virüs hayatımızın tüm akışını değiştirecek. Değiştirdi, hem de ülkece, zaten işsizlik hat safhadayken birde bir sürü iş yerinin kapatılma haberleri geliyordu. Evden çıkmak bile hayal oldu, hayatımıza yasaklar girdi. İş bulmak zordu şimdi daha da zorlaştı. Sonra haziran geldi tüm yasaklar kalktı, düğünler başladı. Virüsle halay çekmeye gittim. İtici güç olarakta faturaları, genel giderleri, yaşamak zorunda olduğumuzu kullandım. Bu süreci bir şekilde hafif sıyrıklarla atlattık, yetmeyen yerde 6 ay sonra ödemeli krediyi devreye soktuk. Şimdi eylül geldi çattı. Sanki yazın iş olmasa da eylülde iş bulmak zorundaymış gibi hissediyorum. Hala fotoğraf çekimlerine devam ediyorum 2 maske bol kolonya, biraz dezenfektan :). Yazın verilen rakamların kat be kat fazlası olduğundan eminiz. Yolumuzu nasıl çizsek bilemiyoruz. Sonuç olarak belki evden yapılabilecek bir iş fırsatı bulabilirim diye ilanlarda geziniyorum. Fotoğraf işi geldikçe gidiyorum. Çok ileri tarihli düşünmeyi de bıraktım. Çünkü bu süreçte herkesin öğrenmesi gereken ne zaman neyin geleceğini bilemiyoruz. Daha minik minik, daha kısa süreli planlarla hayatımızı düzene sokmaya çalışıyoruz.